درمان تیک عصبی

درمان تیک عصبی

درمان تیک عصبی

تیک عصبی در همه موارد نیاز به درمان ندارد ولی درمان تیک عصبی امکان پذیر است و در صورتی که بیماری وخیم باشد و با زندگی روزمره تداخل ایجاد کرده باشد می توان از روش های درمانی بهره گرفت. بسیاری از تیک های عصبی به مرور از بین می روند و بعد از چندین سال خود به خود بهبود می یابند. ولی در برخی موارد شدید بیماری شاهد هستیم که عدم درمان تیک عصبی می تواند باعث بروز مشکلاتی در روابط اجتماعی و موقعیت کاری و تحصیلی فرد شود.

در ادامه قصد داریم به برخی از راهکارهای درمان خانگی اشاره ای داشته باشیم. این راهکار ها در برخی موارد می توانند به کمک افراد آیند. همچنین انجام این راهکارها می تواند به بهبود تیک عصبی در کودکان کمک کند:

– دوری از استرس، اضطراب و خستگی

برای مثال سعی کنید فعالیتی را در اوقات فراغت خود انجام دهید که باعث ریلکس شدن و لذت بردن می شود ( مانند ورزش کردن و سرگرمی های متفرقه غیر استرس زا)

– از خستگی بیش از حد پیشگیری کنید.

-سعی کنید که خواب شبانه کافی و با کیفیت داشته باشید. در مورد اصول بهداشت خواب و راه های مبارزه با خستگی مطالب بیشتری بخوانید.

– اگر کودک تان به تیک عصبی مبتلا است سعی کنید این مشکل را نادیده بگیرید و درباره آن تا حد ممکن صحبت نکنید. هرچه بیشتر بر این مشکل تمرکز کنید می تواند باعث وخامت بیشتر اوضاع گردد.

– هنگامی که تیک عصبی کودک شروع می شود، این مشکل را به رویش نیاورید.

– به فرزندتان خاطر نشان کنید که تیک عصبی مشکل خاصی نیست و نیازی نیست که درباره آن احساس شرمندگی کند.

– بهتر است که به افراد نزدیک تان یا افرادی که ارتباط روزمره با آن ها دارید درباره تیک عصبی خود توضیح مختصری بدهید تا آن ها از شرایط شما آگاه باشند.

اگر کودک تان که به تیک عصبی مبتلا است و مشکلاتی در مدرسه رفتن دارد، می توانید با معلم اش صحبت کنید. برای مثال زمانی که تیک عصبی شان وخیم می شود می توانند کلاس درس را ترک کنند. در صورتی که تیک عصبی برای بزرگسالان و در محل کارشان مشکل ایجاد کند هم می توانند با کارفرمای خود در این باره صحبت کنند تا در صورتی امکان کمک و حمایتی از این طریق داشته باشند.

رفتار درمانی برای تیک عصبی

رفتار درمانی در اغلب موارد به عنوان یکی از راه های درمانی برای تیک عصبی است. در صورتی که پزشک تان تشخیص دهد که رفتاردرمانی می تواند برای شما موثر باشد احتمالاً به یک روانپزشک ارجاع داده می شوید. یکی از درمان های اصلی که برای تیک عصبی به کار می رود درمان معکوس سازی عادت است. این روش درمانی اهداف زیر را دارد:

– آموزش درباره شرایط بیمار

– آگاه سازی بیشتر بیمار درباره تیک عصبی و شناخت احساسات فرد هنگام تیک عصبی

– آموزش عکس العملی جدید در زمان بروز تیک عصبی

برای مثال زمانی که تیک عصبی شانه ها را درگیر می کند احتمالاً به بیمار آموزش داده می شود که بازوها را بکشد تا تیک عصبی تمام شود.

تکنیک دیگری که با نام ERP شناخته می شود، گاهی اوقات کاربرد دارد. با کمک این تکنیک می توان از تیک عصبی پیشگیری نمود. به مرور زمان فرد به این احساس عادت می کند و نیاز به تیک عصبی کاهش می یابد.

این تکنیک ها معمولاً نیازمند جلسات زیادی با تراپیست دارند. در صورتی که دوره درمانی تمام شود و بیمار روند درمانی را ادامه دهد می تواند بهترین نتیجه را داشته باشد.

دارودرمانی برای تیک عصبی

داروهای بیشماری وجود دارند که می توانند برای درمان قطعی تیک عصبی موثر باشند. به برخی از این داروها در ادامه اشاره خواهیم نمود.

داروهای نورولپتیک که با نام ضد روان پریشی هم شناخته شده است، داروی اصلی برای تیک عصبی میباشند. این داروها با جایگزینی اثر مواد شیمیایی در مغز که مسئول کنترل حرکات بدن هستند، به درمان تیک عصبی کمک می کند. دارو های دیگری که برای درمان تیک عصبی به کار می روند شامل ریسپریدون، پیموزاید و آریپیپرازول هستند. از عوارض جانبی این داروها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

– افزایش وزن
– تاری دید
– یبوست
– خشکی دهان

برخی از داروهای نورولپتیک می توانند اثرات دیگری هم مانند لرزش بدن، خواب آلودگی و تکان های شدید بدن داشته باشند.

داروهای دیگری برای درمان تیک عصبی وجود دارند که برای کاهش علائم تیک عصبی به کار می روند. این داروها در زیر آمده است:

– کلونیدین – دارویی که به کاهش تیک عصبی و درمان علائم بیش فعالی به طور همزمان کمک می کند.

– کلونازپام – دارویی که به کاهش شدت تیک عصبی در برخی افراد کمک می کند. این دارو با تغییر کارکرد برخی از مواد شیمیایی که در مغز هستند، روند درمانی را انجام می دهد.

– تترابنازین – دارویی که به کاهش تیک عصبی در برخی افراد کمک می کند. معمولاً در صورتی که تیک عصبی ناشی از یک علت زمینه ای باشد و این عامل حرکات سریع و تکراری را موجب شود ( مانند بیماری هانتینگتون )، از این دارو استفاده می شود.

– تزریق بوتاکس یا همان سم بوتولینوم – به این ترتیب ماهیچه های آن ناحیه خاص ریلکس می شوند و از تیک عصبی پیشگیری می شود. البته این روش درمانی نهایتاً تا سه ماه دوام می آورد.

این روش های درمانی هر کدام عوارض جانبی مخصوص به خود را دارند. بنابراین بهتر است که در ابتدا با پزشک خود مشورت کنید و حتما پزشک متخصص بهترین روش درمانی را انتخاب کند.

نتیجه گیری

تیک عصبی انواع مختلفی دارد و می تواند زندگی کاری و تحصیلی و اجتماعی فرد را تحت تاثیر قرار دهد. بنابراین بسیاری از مبتلایان برای درمان این بیماری به متخصص مغز و اعصاب مراجعه می کنند. امروز با پیشرفت علم پزشکی راه های درمانی بسیاری برای درمان تیک عصبی وجود دارد که با توجه به شرایط فرد از یکی از آن ها استفاده می شود. بنابراین در صورتی که تیک عصبی دارید نیازی به نگرانی نیست.

منبع : https://www.nhs.uk/conditions/tics/treatment/