پرخوابی اولیه (ایدیوپاتیک)
Contents
پرخوابی اولیه (ایدیوپاتیک)
پرخوابی اولیه یا ایدیوپاتیک ، اختلال خوابی است که فرد صبح ها به سختی از خواب بیدار می شود، و در طول روز به شدت احساس خواب آلودگی دارد.
این اختلال از جهت خواب آلودگی شدید فرد، به اختلال نارکولپسی شباهت دارد، با این تفاوت که، در پرخوابی ایدیوپاتیک شاهد حملات ناگهانی خواب و یا عدم کنترل عضلات بدن نیستیم. چرت زدن های روزانه، کمکی به رفع خواب آلودگی افراد مبتلا به پرخوابی ایدیوپاتیک نمی کند.
پرخوابی-اولیه-(ایدیوپاتیک)
علائم پرخوابی اولیه (ایدیوپاتیک)
برخی از علائم و نشانه های پرخوابی ایدیوپاتیک عبارتند از:
– افزایش مدت زمان خواب
– چرت زدن های روزانه که البته کمکی به رفع کسلی و خواب آلودگی نمی کند
– سخت بیدار شدن از خواب. حتی ممکن است فرد بعد از بیدار شدن، احساس گیجی و منگی داشته باشد
اضطراب، هیجان، کم شدن اشتها، بی قراری و یا انرژی کم، از دیگر نشانه های این اختلال می باشد.
تشخیص پرخوابی اولیه (ایدیوپاتیک)
جهت تشخیص پرخوابی ایدیوپاتیک ، متخصص مغز و اعصاب ، ابتدا به بررسی علائم و یا موارد زیر می پردازد:
– داشتن نشانه هایی از این اختلال به مدت 6 ماه
– عدم وجود اختلالاتی مانند نارکولپسی و یا آپنه انسدادی خواب
– بررسی نتایج تست خواب (پلی سومنوگرافی)
علاوه بر موارد گفته شده، مصرف داروهای خاص، آسیب و صدمات قبلی به سر، افسردگی و یا کم کاری غده تیروئید نیز بررسی می گردد. سپس، تست های تشخیصی مانند، تست سنجش میزان خواب آلودگی طی روز و پلی سومنوگرافی نیز انجام خوهد شد.
درمان پرخوابی ایدیوپاتیک
معمولا جهت درمان اختلال پرخوابی ایدیوپاتیک ، داروهای محرک اعصاب مانند آمفتامین، از سوی پزشک تجویز می شود. اما ایجاد یک سری تغییرات در شیوه زندگی، می تواند به تسکین علائم این نوع پرخوابی کمک و از بروز صدمات بعدی نیز پیشگیری کند. از جمله:
– محدود کردن مصرف الکل و داروهایی که باعث تشدید علائم این اختلال می شوند
– دوری از انجام کارها در شب و به تعویق انداختن زمان خواب
– چرت زدن در طول روز، هر زمان که برای شما مقدور می باشد
– داشتن برنامه خواب منظم. سعی کنید زمان مشخصی به رختخواب بروید، و در زمان مشخصی از خواب بیدار شوید.
مطالب مرتبط با این اختلال:
